Eerst wat achtergrondverhaal.
Neil Druckmann, de schrijver van 2013 De laatste van ons en nu co-auteur van de HBO-televisieserie met dezelfde naam, haalde veel van zijn verhaalinspiratie uit een andere apocalyptische visie.
Druckmann liep blijkbaar in 2006 een bioscoop uit en dwaalde af waarom videogames niet konden doen wat hij net had gezien. Wat hij zojuist had gezien: Kinderen van mannen—Alfonso Cuaróns losse bewerking van de roman van PD James, die zich afspeelt in een dystopisch Europa en de geleidelijke ineenstorting van de samenleving volgt in het licht van massale onvruchtbaarheid. Waarom konden videogames niet zo’n intiem, meeslepend en gruizig verhaal vertellen? vroeg Druckman zich af.
PlayStation The Last of Us Remastered – PlayStation 4
PlayStation The Last of Us Remastered – PlayStation 4
Het resultaat: een spel dat hetzelfde panoramische verval en morele ambiguïteit vastlegt als de film. In feite, Kinderen van mannen is zo’n dominante invloed op de esthetiek, de toon en het centrale verhaal van De laatste van ons, is de kernkarakterrelatie in elk hetzelfde: een oudere man en een jongere vrouw, waarbij de eerste de laatste moet hoeden, die de ‘remedie’ vertegenwoordigt, door een instortende wereld. Hun pad is er een van verlossing – zowel voor de mensheid als voor de personages in het verhaal. (Hoewel, in de eerste plaats voor de mannelijke hoofdrolspeler.)
De film heeft ook een sterke invloed op het politieke theater van de game – een junta-achtig leger dat terroristische verzetshaarden probeert te onderdrukken. In het spel komt dat verzet door middel van de Fireflies, rebellen die zich verzetten tegen de militaire leiding door wijdverbreide bombardementen en aanvallen op militaire doelen. (Als in Kinderen van mannendat zich afspeelt in Londen, er is een schaduw van de IRA in deze beweging.)
De politiek van de Fireflies geeft ons enig inzicht in de politiek van Druckmanns eigen kijk op de apocalyps. Maar die politiek is enigszins verwarrend.
Voordat we erop ingaan, een opmerking over sourcing:
De meeste verhaallijnen uit de HBO-serie zijn afkomstig uit bestaande panden, ook geschreven door Druckmann. Deze omvatten drie games en downloadbare content—De laatste van ons (2013), De laatste van ons: achtergelaten (2014), De laatste van ons deel II (2020) – en een reeks strips, De laatste van ons: American Dreams (2013).
We putten uit deze bronnen. We zullen alle spoilers vermijden.
Wie zijn de vuurvliegjes?
Wat we weten van de Fireflies is weinig – althans uit de openingsaflevering. De factie wordt geleid door Marlene. Het doel is destabilisatie in de quarantainezone (QZ), bestuurd door een gemilitariseerde strijdmacht, FEDRA, zonder duidelijke leider. De methode is bombardementen en politiek geweld – aanvallen op wachtposten en gepantserde patrouilles.
Het resultaat van dit alles?
Wie weet.
Destabilisatie lijkt een soort staatsgreep te impliceren – een afzetting van de militaire junta die de touwtjes in handen heeft. Het is echter niet duidelijk welke vervangende structuur de Fireflies in gedachten hebben. Gewoon een vage democratie.
In de videogame proberen de Fireflies het bestuur van vóór de pandemie te herstellen. Ze zijn zo oud als FEDRA en duiken op zodra het leger de macht greep binnen de QZ’s. Hun doelen zijn nationaal, met de beweging die bestaat in verschillende QZ’s van Boston tot Seattle. Sommige cellen slaagden erin FEDRA-troepen af te zetten; hoewel deze QZ’s kort daarna in anarchie vervielen. (Joel’s broer Tommy was verbonden met ten minste één cel. In de videogame lanceerde hij terreuraanslagen op militaire doelen in Denver.)
De Fireflies lijken ook een van de weinige facties te zijn die op zoek zijn naar een vaccin en hun eigen wetenschappers en onderzoekers in dienst hebben om een geneesmiddel te ontwikkelen. (We weten niet zeker wat de implicatie hier zou kunnen zijn – misschien geeft FEDRA alleen om controle en preventie, in plaats van het meer nobele streven naar verandering.)
Wat de Firefly-politiek echter verwarrend maakt, is hun reden voor revolutie. Voedseltekorten worden zowel in de serie als in de game genoemd, waarbij FEDRA naar verluidt verantwoordelijk is voor het weigeren van levensonderhoud van burgers. FEDRA’s grootste misdaad lijkt echter het gebruik van militaire macht te zijn om de bevolking onder controle te houden. (Afgezien van uitgaansverboden en strenge veiligheidscontroles hebben we hier niet veel van gezien – en het is moeilijk te beweren dat dergelijke acties niet helemaal noodzakelijk zijn.) Natuurlijk zouden tegenargumenten suggereren dat FEDRA tot nu toe de enige factie is waarvan we weten dat die in staat is externe infectie afweren; voorlopig is hun model het enige succesvolle model. Waarom velen de FEDRA-controle zouden willen destabiliseren en anarchie en infectie riskeren, is onduidelijk.
We veronderstellen dat de misdaden van FEDRA voor velen ernstig genoeg zijn om het te riskeren.
Maar voorlopig lijken de vuurvliegjes het probleem te zijn. Joel heeft waarschijnlijk gelijk als hij ze niet vertrouwt.
Assistent redacteur
Joshua St Clair is assistent-redacteur bij Men’s Health Magazine.
