Frankrijk staat terecht bekend om zijn geweldige keuken. Enkele van de beste culinaire scholen ter wereld zijn te vinden in het land, terwijl veel van de beste restaurants ter wereld te vinden zijn in Franse steden, voornamelijk Parijs zelf, volgens CNBC.
Wat is het geheim dat zoveel Franse gerechten zo verrukkelijk maakt? Veel daarvan kan worden verklaard door de rijkdom en diversiteit van verse ingrediënten die beschikbaar zijn voor Franse chef-koks, evenals de rijke geschiedenis die de bereidingstechnieken daar informeert, via Le Foodist. Vergeet ook boter, olie en room niet – die helpen allemaal. En zout. Deze ingrediënten zijn volop terug te vinden in veel klassieke Franse gerechten.
En merk op dat veel van genoemde gerechten, die als typisch Frans worden beschouwd, zoals bouillabaisse, quiche Lorraine en de Croque Monsieur, in feite van Franse oorsprong zijn en inderdaad vaak worden genoten door Fransen. Maar aan de andere kant worden tal van andere zogenaamde Franse gerechten daar zelden of nooit gegeten – althans niet door de lokale bevolking.
Hier zijn er acht “Frans” voedsel dat niemand in Frankrijk eet. Plus, mis niet 6 “Mexicaanse” gerechten die niemand eet in Mexico
De naam staat misschien voorop, maar Franse saladedressing komt niet uit Frankrijk en is daar ook niet populair. Volgens Tijdlijn voor eten, dit is een door en door Amerikaans product, van de ontwikkeling en naamgeving in de late 19e eeuw tot de beoogde consument, de Amerikaanse kruidenierswinkel. (Franse dressing)
Meld je aan voor onze nieuwsbrief!
Of je nu bolletjes Frans vanille-ijs opstapelt of wat zoete Franse vanillesiroop in je koffie spuit, de smaak die je zult proeven is gewoon niet van Franse oorsprong, en het zou voor een Fransman ook niet logisch zijn om het te horen noemen als zodanig, volgens Spoon Universiteit. Vanillebonen worden bijna uitsluitend geteeld in Madagaskar, Mexico, Tahiti en Réunion. Maar het gebruik van het woord “Frans” voor vanille heeft alles te maken met marketing, vooral voor het vanille-ijs met een lichtgele zweem, gecreëerd door het gebruik van eidooiers in het recept.
Wentelteefjes, volgens Insider, kan uit het middeleeuwse Engeland komen of het kan zelfs zijn wortels terugvoeren naar het oude Rome, maar het is geen Frans gerecht. En als je wentelteefjes in Frankrijk bestelt, krijg je waarschijnlijk gewone toast, en een zijdelingse blik, daar heet het pain perdu.
GERELATEERD: 9 “Griekse” voedingsmiddelen die niemand in Griekenland eet
Met excuses aan banketbakkers overal, de Franse cruller is helemaal niet Frans. Het is eigenlijk een Nederlandse traktatie, of in ieder geval een gebaseerd op de Nederlandse “kruller”, maar de cruller die je in Amerika vindt, lijkt sowieso niet zo goed op het OG Dutch gebak, volgens Eter. Wat je krijgt als je om een Franse cruller van je lokale Dunkin ‘vraagt, is op dit moment eigenlijk gewoon een kronkelige donut.
Om te beginnen hebben we het hier niet over de Franse mosterd, voor de duidelijkheid: dat is een specifiek merk van McCormick, en nee, dat klassieke felgele spul is helemaal geen Frans gerecht. Maar evenmin is de meer algemene “Franse mosterd”, die volgens… De verbinding is in feite een Britse specerij die mild van smaak en lichtbruin van kleur is. Nu, die pittige gele specerij genaamd Dijon-mosterd? Dat is Frans. En uitstekend.
Bestel een broodje met Franse dipsaus in Frankrijk en het is echt een gok wat je krijgt, maar een broodje met dunne plakjes rosbief verscholen in zacht brood naast een kopje jus? Dat is onwaarschijnlijk. De Franse dipsandwich is 100% Amerikaans van oorsprong en is volgens Britannica in het begin van de 20e eeuw in Los Angeles gemaakt.
Wist je dat Franse uiendip ook wel California dip wordt genoemd? Volgens Kooklicht die naam is een veel accuratere titel, omdat deze veel voorkomende snacksubstantie misschien behoorlijk populair is in de Verenigde Staten, maar het zou de meeste Fransen verbazen dat ze een pot, kom of blik van het spul zouden aanbieden.
Het apparaat dat we tegenwoordig de Franse pers noemen, is ontworpen door een Italiaanse man genaamd Attilio Calimani die in de Italiaanse stad Milaan woonde en werkte, zegt Barista Institute. Dus, voor alle duidelijkheid, het is geen Frans gadget. En bovendien, als je koffie bestelt in Frankrijk, krijg je meestal een espresso, een café crème, een Americano of een heleboel andere dranken geserveerd voordat je ooit een kopje Franse geperste koffie krijgt, volgens Koffie genegenheid.
Over koffie gesproken, die Franse gebrande koffie die in elke coffeeshop in Amerika staat, verwijst eenvoudigweg naar een donkere gebrande koffie. Sterker nog, volgens de Koffie Detective, zou zelfs deze stijl van branden te licht zijn voor koffiedrinkers in Frankrijk en het grootste deel van Europa. Ter informatie, deze stijl van gebraden kan ook worden aangeduid als Turks gebraad. Frans gebraad duidt ook niet op enige vorm van kwaliteit. Elke boon kan French Roast zijn.
LEES VERDER: 5 ‘Chinese’ voedingsmiddelen die niemand in China eet
