- Voetbal wordt voorspelbaarder, blijkt uit nieuw onderzoek op het gebied van netwerkwetenschap, dat de verbindingen in een complex netwerk bestudeert.
- De analyse omvat meer dan 87.000 wedstrijden in een periode van 26 jaar in Europese voetbalcompetities tussen 1993 en 2019.
- Er is een duidelijk verschil tussen de voorspelbaarheid van games die tien jaar geleden werden gespeeld en die van vandaag.
Als Ted Lasso heeft Amerikanen alles geleerd, het is die liefde voor voetbal– of ‘voetbal’ voor vrijwel iedereen – is een manier van leven voor veel enthousiaste fans in het Verenigd Koninkrijk.
Terwijl Amerikanen misschien om de vier jaar afstemmen om de WK, voetbalfanaten in het VK en Europa kijken wekelijks naar clubs die strijden voor de hoogste rang in de ranglijst van hun klasse, of balanceren op de rand van degradatie naar een lagere divisie. Slechts enkele minuten spelen kan het verschil betekenen tussen een zegevierende overwinning, een boost voor het team aan de tafel, of een pijnlijk verlies waardoor ze het risico lopen helemaal uit de competitie te vallen. Tenminste, dit is het soort opwinding dat heeft historisch gezien maakte van voetbal een nagelbijtende sport om naar te kijken.
Echter, een papier gepubliceerd aan het einde van 2021 suggereert dat dit soort opwinding tot het verleden gaat behoren. De resultaten, gepubliceerd in Royal Society Open Sciencegebruikte een netwerkwetenschappelijke benadering om 26 jaar voetbalscores te bestuderen om te bepalen of voetbal echt saai wordt – of in ieder geval veel voorspelbaarder.
“Ik begon mijn carrière als netwerkwetenschapper”, Taha Yasserieen hoofdauteur van de studie en universitair hoofddocent sociologie aan het University College Dublin, vertelt: Populaire mechanica. “[But] als persoon ben ik een grote fan en volgeling van voetbal. Ik had het gevoel dat ik misschien enkele van de methoden uit de netwerkwetenschap kon gebruiken om voorspellingen te doen over de uitkomst van voetbalwedstrijden.”
Netwerkwetenschap, zoals de naam al doet vermoeden, is de studie van complexe netwerken zoals computernetwerken, sociale netwerken of communicatienetwerken. In elk geval vertegenwoordigen “knooppunten” afzonderlijke elementen en “links” zijn de verbindingen tussen die elementen.
In zijn nieuwe werk creëerden Yasseri en collega Victor Maimone een database van meer dan 87.000 wedstrijden in de loop van 26 jaar in Europese voetbalcompetities tussen 1993 en 2019. Om het eenvoudig te houden, kozen ze ervoor om gelijklopende wedstrijden uit hun analyse te verwijderen en richtten ze zich alleen op wedstrijden met winsten of verliezen. Het vergelijken van overwinningen en verliezen tussen teams is echter niet voldoende om de complexiteit van hun interactie op het veld echt vast te leggen, legt Yasseri uit.
“Het probleem is dat teams tegen [opponents] met verschillende niveaus van kracht”, zegt hij. “Je zou kunnen zien dat Team A alle afgelopen vijf wedstrijden heeft gewonnen, maar als je meer weet over die teams, realiseer je je misschien dat vier van die vijf teams erg zwak waren en onderaan de tafel stonden. Gelukkig is dit al tientallen jaren een probleem in de netwerkwetenschap en hebben mensen er oplossingen voor bedacht.”
Om deze dynamiek beter vast te leggen, hebben ze ervoor gekozen om een netwerkmodel te implementeren waarbij ‘randen’ of verbindingslijnen tussen teams wijzen van de verliezer naar de winnaar en een gewicht dragen dat gelijk is aan het aantal punten dat de winnaar heeft verdiend. Op deze manier is de totale score van de node van elk team in het netwerk afhankelijk van de interacties met de andere teams in de competitie.
Voor elke nieuwe wedstrijd vonden ze het verschil tussen de netwerkscores van de twee teams en stopten die waarde in een logistisch regressie-algoritme om de waarschijnlijkheid van de uitkomst van hun wedstrijd te voorspellen. EEN logistische regressie is een classificatie-algoritme dat helpt bij het toewijzen van gegevens aan afzonderlijke buckets, zoals het labelen van e-mails als spam of geen spam.
Uit dit werk zegt Yasseri dat er een duidelijk verschil is tussen de voorspelbaarheid van games die tien jaar geleden werden gespeeld en die van vandaag. De onderzoekers ontdekten zelfs dat het voordeel van het thuisstadvoordeel van een team sinds het begin van de jaren 90 is afgenomen.
Peko Hosoi is een professor in werktuigbouwkunde aan het Massachusetts Institute of Technology, wiens werk het bestuderen van sportgegevens en -technologie omvat. Ze zegt dat hoewel er geen standaardbenadering is voor het bestuderen van de waarschijnlijkheid van sportuitslagen, ze het ermee eens is dat de netwerkaanpak van Yasseri en Maimone heel logisch is.
“Uiteindelijk, als je het hebt over voorspelbaarheid, vraag je je af in hoeverre deze uitkomst afhankelijk is van toeval?” Hosoi vertelt Populaire mechanica. “En in hoeverre hangt het af van het verschil in vaardigheden van de twee tegengestelde teams of de twee tegengestelde spelers? Ik denk dat de aanpak die ze namen geweldig was [and] bedachtzaam.”
Dat gezegd hebbende, de resultaten van dit model zijn niet per se de meest nauwkeurige sportvoorspelling die beschikbaar is – dat wordt overgelaten aan de eigen algoritmen van de gokhuizen, grapt Hosoi. In plaats daarvan zegt Yasseri dat het voordeel van hun analyse een vereenvoudigd model is dat een historische trend kan onthullen. In een Duitse competitie zegt Yasseri bijvoorbeeld dat het model begin jaren 2000 een nauwkeurigheid van 60 tot 65 procent heeft en 80 procent nauwkeurigheid met gegevens van eind 2010.
Wat betreft de oorzaak van deze toename in voorspelbaarheid, zegt Yasseri dat toenemende professionaliteit en ongelijke financiering van deze competities de waarschijnlijke boosdoeners zijn. Met meer geld om zeer bekwame spelers te kopen en verkopen, kunnen teams aan de top van de competitie hun ondergefinancierde concurrenten die het zich niet kunnen veroorloven om hun selectie te stapelen, betrouwbaarder te verslaan. Niet ongelijk aan de beweging van andere vormen van rijkdom, rijke voetbalteams hebben de neiging om rijker te worden, terwijl minder rijke teams financiering blijven verliezen als ze uit meer winstgevende competities vallen.
Hosoi gelooft niet dat voetbal het risico loopt om op korte termijn grote fans te verliezen vanwege de toename van voorspelbaarheid. Toch zegt Yasseri dat het een mogelijke oplossing zou kunnen zijn om richtlijnen te lenen van Amerikaanse sporten, zoals het salarisplafond van de NBA voor spelers. In theorie zou dit kunnen helpen om wat meer evenwicht op het veld te brengen voor minder rijke voetbalclubs.
Maar zelfs als die veranderingen niet doorgaan, zegt Yasseri dat er nog steeds één gegarandeerde uitlaatklep is voor verveelde voetbalfans: vrouwenclubs.
“Vrouwenvoetbal is [a] op dit moment wat interessanter voor mij dan mannen vanwege de onvoorspelbaarheid ervan”, zegt hij. “Vrouwenvoetbal is nog niet overdreven gecommercialiseerd en clubs kunnen de verwachtingen nog steeds overtreffen.”
Deze inhoud is gemaakt en onderhouden door een derde partij en geïmporteerd op deze pagina om gebruikers te helpen hun e-mailadressen te verstrekken. Mogelijk vindt u meer informatie over deze en soortgelijke inhoud op piano.io
